حقیتش اول می خواستم این مطلب رو به صورت رسمی و یه ذره با ادبیات آکادمیک بنویسم اما از اونجایی که زمان نوشتن این مطلب (ساعت ? نصف شب) خسته بودم ترجیح دادم تا با زبون خودمونی تر بنویسم ...
?? مرداد، دقیقا ? سال از آغاز به کار دولت می گذره. دولتی که به اذعان همه نقاط مثبت و منفی گوناگونی در پرونده خودش داره، اما هدف من از نوشتن این مطلب این نیست که بخواهم بگم کدوم کار دولت خوب بوده و کدوم بد! بلکه می خواهم بگم چرا من و بسیاری دیگه مثل بنده از این دولت خوب، یا این دولت بد، (خوب یا بدش رو خودتون می دونید) طرفداری می کنیم و البته طرفداریمون هم از جنس خیلی طرفداری های دیگه نیست ...
اگر یک مخالف منصف دولت را پیدا کنیم و بگوییم در کنار تمامی نقاط ضعفی که فکر می کنی این دولت در کارنامه خود داره چند نمونه از نقاط مثبت عملکرد دولت در ? سال گذشته رو هم نام ببر، به نظر شما چی می گه؟
می گه سفرهای استانی، یا دیپلماسی فعال، یا ایستادگی بر حقوق هسته ای ملت یا ...
اما اگر روزی از امیرحسین ثابتی که احتمالا همه شما خوانندگان این وبلاگ هم می دونید یک احمدی نژادی ? آتیشه است! بپرسند چرا از دولت اینقدر حمایت می کنی یا به عبارت دیگه چرا اینقدر عاشق احمدی نژاد هستی؟ می تونید حدس بزنید چی جواب می ده؟!
خواهد گفت: اگر احمدی نژاد تا کنون یک سفر استانی هم نمی رفت اگر دیپلماسی او هم مثل خیلی از دولت های قبل بود و اگر و اگر و اگر ... بازهم عاشق احمدی نژاد و طرفدار پرو پاقرص این دولت بودم! می دونید چرا؟!
چون معتقدم دفاع از این دولت،دفاع از احمدی نژاد" یا "دولت نهم" نیست. دفاع از این دولت برابر است با دفاع از گفتمان جدیدی که توسط این دولت زنده شد یا به عبارت بهتر خلق شد. گفتمانی که به نظرم حتی تا پایان ? سال دیگر که احمدی نژاد رییس جمهور خواهد بود ممکن است به خوبی جانیفتد اما آمدن احمدی نژاد کافی بود تا عباراتی همچون "دولت اسلامی"، "جامعه ولایی"، "گفتمان مهدویت" و ... حتی یکبار هم که شده به گوش مردم بخورد ...
اگر دولت اصلاحات مدینه فاضله خودش رو در "جامعه مدنی غربی" می دید یا دولت سازندگی تمام تلاشش رو برای "توسعه" به سبک غرب انجام می داد این دولت تمام دغدغه اش "عدالت" "گفتمان مهدویت" "جامعه ولایی" "دولت اسلامی" و... است.
به عقیده من برای این دولت اسمی بهتر از "گذار به دولت اسلامی" نمی شه پیدا کرد چون هنوز با آرمانها فاصله زیادی داریم اما احمدی نژاد منادی چنین جریانی بود تا طی این مراحل کامل تر شه :
انقلاب اسلامی - حکومت اسلامی - دولت اسلامی - جامعه اسلامی - تمدن اسلامی
اما فهماندن این حرفها به یک دسته خیلی مشکله:
اونهایی که می فهمند ماها چی می گیم اما خوشون رو به خواب می زنند و با جاهل نشون دادن خودشون سعی می کنند تا با چیزهایی مثل قیمت گوجه فرنگی و خشکسالی و سرما و گرما و وام دادن ایران به سریلانکا و ... حتی اگر در مواقعی صحبتشون درست هم باشه، دولت رو زیر سوال ببرند و تصور می کنند پیروز خواهند شد!
و بهترین تایید برای این چندخطی که نوشتم، سخنان آقا در تاریخ ? شهریور ??:
"مسئلهى پایبندى به اصول و ارزشها خیلى شاخص مهمى است. دولت، هم در قول و شعار - که مهم است - و هم در عمل، نشان مىدهد که به اصول انقلاب و ارزشهاى انقلاب پایبند است... همهى دشمنى و خصومتى هم که با انقلاب ما انجام مىگیرد، براى بقاء این اصول است. شاید در مرور زمان و در دورههاى مختلف، غبارهایى بر روى این اصول نشست؛ اما امروز انسان مىبیند که این اصول از همیشه شفافتر، زندهتر و برجستهتر مطرح است؛ در زبان شما و در شعارهاى شما و در برنامههایى که اعلام مىکنید، اینها مطرح مىشود ... نفس رویکرد شما به عدالت، چیز بسیار باارزشى است و هر مقدارى که مىتوانید بایستى حرکت کنید ... بهتر از این است که انسان اصلاً دم از عدالت نزند، عدالت را فراموش کند، عدالت را در لابهلاى مفاهیم دیگرى مخفى و گم کند و از ذهن و چشم انسان دور بشود"
* کسانی که درباره این مطلب می خواهند پیام بذارند به این نکته توجه کنند که خواهشا حتما یکبار مطلب رو بخونند تا پیام نامربوط نفرستند و البته کسانی هم که طبق معمول هنری جز کنایه و تمسخر و ... ندارند بدونند هر چی که بخواهند بگویند جوابشان در همین چند پاراگراف خلاصه می شه ...
